ROLLIN’

Pictures © Joeri Thiry / STUK

In haar eerste solotentoonstelling in België presenteert beeldend kunstenares Nevin Aladağ (°1972) een reeks recente videowerken.

Traces is een grootschalig audiovisueel portret van Stuttgart waar Aladağ als kind opgroeide. Verschillende West-Europese instrumenten komen in beeld: een accordeon speelt aan een lantaarnpaal, een trommel rolt door een park, een fluit zweeft aan het uiteinde van een ballon de lucht in, kastanjes in een kastanjeboom bespelen een gong, een viool draait rond op een draaimolentje… De harmonieuze symfonische klanken die zo kortstondig ontstaan maken net zo snel weer plaats voor totale kakofonie. De meest uiteenlopende stedelijke contexten worden de spelers in dit orkest. Schommelpaardjes in de voetgangerszone, hellingen van wijngaarden of van de hoofdstraat, een carrousel in de speeltuin, ... Ze zijn het ensemble dat onder Aladağs regie een audiovertolking maken van hun stad.

Twee jaar voorTraces creëerde Aladağ in opdracht Session voor de Sharjahbiënnale. Net zoals in Traces spelen ook in Session de muziekinstrumenten de hoofdrol. Ze introduceren ons in de stedelijke gebieden en woestijn van Sharjah. Verschillende slagwerkinstrumenten uit Pakistan, India en Irak - landen gekozen om de oorsprong van de arbeiders in de Verenigde Arabische Emiraten te weerspiegelen - worden bespeeld door de elementen: zand, zee en wind. Trommels genereren verschillende geluiden al rollend door grote zandduinen in de woestijn. Ze worden ‘bespeeld’ door broze losse twijgjes, golven die op het zand breken en zelfs waterdruppels van een sproeier op een mooi onderhouden grastapijt, misschien van een luxueus hotel. Die instrumenten, samen met hun ‘spelers’, hinten naar een onderliggend verhaal van economische macht, culturele erfenis en identiteit.

In beide werken ontlokken stedelijke infrastructuur en de natuurlijke elementen geluiden aan lokale muziekinstrumenten die schijnbaar volledig autonoom opereren, geen mens in zicht. Zowel inTraces als in Session slaagt Aladağ erin een quasi meditatieve stadssymfonie te creëren die bulkt van de culturele referenties in beweging.

InTop View spelen mensen opnieuw de hoofdrol op zeer performatieve, doch ‘gedeeltelijke’ manier. Voor deze video benaderde Aladağ mensen van verschillende leeftijden, etniciteit, gender en sociale afkomst in het centrum van München. Ze vroeg hen een aantal danspasjes te doen voor de camera. De mensen in de film blijven anoniem, we zien enkel hun schoenen en de bewegingen van hun voeten. De beperkte informatie onthult echter veel over wie ze zijn en hoe ze in het leven staan. Aladağ monteerde een vijftigtal gefilmde sequenties tot een loop waarvan de soundtrack gegenereerd wordt door klikkende hielen en voetzolen die de straten en pleinen van München bespelen.

Hoewel alomtegenwoordig in de tentoonstelling gaan de werken inROLLIN’ niet over het creëren van nieuwe geluiden. Aladağ geeft ons echter de mogelijkheid om al dan niet bekende en vertrouwde stedelijke identiteiten (Stuttgart, Sharjah, en München) en haar bewoners te herinterpreteren, op een ritmische, continue en steeds veranderende manier.

Traces (2015)
3-channel video installatie, HD video, 6 min, loop
Session (2013)
3-channel video installatie, HD video, 6 min, loop
Top view (2012)
HD video, 2:48 min, loop

Nevin Aladağ
(°1972, Van, Turkije)

De praktijk van Nevin Aladağ is te situeren in video, geluid, performance, sculptuur en installatie. Haar werk spreekt over de sociale structuren en het sociaal weefsel van de samenleving. Thema’s zijn o.a. grenzen en grensoverschrijdingen, het individuele versus het collectieve, en identiteitsvorming en -manifestatie. Haar werk werd gepresenteerd in solo- en groepstentoonstellingen over de hele wereld, recent nog in de Biënnale van Venetië (2017) en Documenta XIV (2017) en is opgenomen in verschillende collecties van o.a. Centre Pompidou, Thyssen-Bornemisza Art Contemporary, Wenen, Sammlung der Neuen Nationalgalerie, Berlijn, Kunstmuseum Stuttgart en Pinakothek der Moderne, München. Aladağ studeerde af in 2000 van de Akademie der Bildende Künste in München. Ze woont en werkt in Berlijn, en wordt vertegenwoordigd door Wentrup Gallery, Berlin.

Sinds najaar 2015 presenteert STUK solotentoonstellingen van hedendaagse beeldende kunstenaars met een affiniteit voor bewegend beeld en ruimtelijk videowerk. Kwamen eerder aan bod: Bjørn Melhus, John Akomfrah, Emre Hüner, Joachim Koester en Omer Fast.