Geluid / Concert

Helado Negro + Jackie Mendoza

Dromerige synth-folk met maatschappelijke lading: Amerikaans-Ecuadoriaanse singersongwriter Helado Negro stelt zijn zesde album voor.

TIMING
20:00 doors Soetezaal
20:15 Jackie Mendoza
21:00 Helado Negro
22:30 einde

Zittend concert • Geen drank in de zaal

Na een wereldtournee met Beirut keert de Amerikaans-Ecuadoriaanse singersongwriter Helado Negro terug naar België met zijn zesde en volgens Pitchfork beste album This Is How You Smile (RVNG Intl.). Als latino die opgroeide in Miami mijmert hij in dromerige synth-folk pareltjes over identiteit en machtsverhoudingen in de Amerikaanse samenleving. Tegenover verdrukking plaatst Helado Negro echter een positief verhaal van liefde, zelfrespect en verbeelding. Zijn vibrerende bariton-stem switcht moeiteloos van Engels naar Spaans en meandert tussen rijkelijke orkestraties van fluwelen synths, lo-fi gitaren en folky blazers. Denk Devendra Banhart 2.0 of een zonovergoten versie van Sufjan Stevens.

Helado Negro laat zich op zijn Europese tour vergezellen door het talent Jackie Mendoza. Deze Californische muzikant en vocalist met Mexicaanse roots bracht onlangs haar eerste EP LuvHz uit, een bezwerende trip langs excentrieke 80’s pop, latino ritmes en massa’s reverb. Niet voor niets werkte Rusty Santos, producer van Panda Bear’s meest recente worp, mee aan het album.

Klinkt als: Devendra Banhart, Beirut, Sufjan Stevens

“Roberto Carlos Lange’s sixth and best album as Helado Negro deepens and expands upon the imagistic nature of his lyrics and cosmic synth-folk. It is a sublime, masterful piece of music.”

Pitchfork about Helado Negro (Best New Music)

“By the time you’re through to the end of the album, Negro’s precise refusal to have bullied you with his ideas means you’re happy to return to the beginning and let that sunlight in again. Central heating for kids. Lovely.”

The Wire Magazine about Helado Negro

“A blur can be more tantalizing than something fully legible. Jackie Mendoza’s ‘Seahorse,’ ...melts the edges of her vocals with echoes, reverb and stereo panning, while keyboards and guitars float in and drift around her. There’s a pop song near the surface, but it stays just out of reach.”

The New York Times over Jackie Mendoza