Batty Bwoy
Batty Bwoy verkent de absurditeit van queer monsterlijkheid en werpt een licht op de poreusheid van lichamen en talen. Hun monden slikken de op hun huid geprojecteerde lichamelijke ficties in en braken ze weer uit.
De Jamaicaanse term 'Batty Bwoy' (letterlijk: butt boy) is straattaal voor een queer persoon. Door zich die term toe te eigenen, wil de voorstelling mythes verdraaien waardoor demonische gevoeligheden, charmante wreedheden en kwetsbare mogelijkheden (in een samenspel van bewustzijn en naïviteit) worden onthuld. De horror en vreugde van Batty Bwoy, inherent aan queer blackness, wordt ontmaskerd.
Batty Bwoy bestrijdt en omarmt de hardnekkige verhalen over de angst voor het queer lichaam als perverse en afwijkende figuur. De uitdrukking 'Batty Bwoy' wordt gebruikt om een ambivalent wezen op te roepen dat bestaat op de grens van het hachelijke lichaam, de bevrijde kracht, vreugde en 'butty' energie.
Harald Beharie (hij/die) is een Noors-Jamaicaanse performer en choreograaf uit Oslo, Noorwegen. Haralds choreografische praktijk bestaat uit gezamenlijke reizen die navigeren door de sferen van ambiguïteit en fantasme, doorspekt met thema's van constructie en deconstructie, hoop en onzekerheid, desinteresse en emotionele intensiteit. Ze hebben een speciale belangstelling voor doe-het-zelven en de kwetsbaarheid van het zich in het onbekende bevinden. In een zoektocht om gevestigde lichamelijke en lijfelijke verhalen te ontleden, vieren hun werken een spectrum van belichaming - variërend van het pathetische tot het extatische, het instortende tot het uitbundige, het haperende tot het vasthoudende, terwijl ze een opzettelijke naïviteit en queer speelsheid koesteren. Haralds focus ligt op lokale mensen, lokale ideeën en het ontwikkelen van ideeën met en binnen de gemeenschap.
Haralds werk is genomineerd voor de prijs van de Norwegian Critics Association voor de voorstellingen Shine Utopians met Louis Schou (2020) en het solowerk Batty Bwoy (2022). In 2023 won Batty Bwoy de Hedda-prijs voor ‘beste dansproductie’.
"Weergaloze tour de force van een queerlichaam."
CREDITS
choreografie & performer Harald Beharie scenografie & sculptuur Karoline Bakken Lund and Veronica Bruce muziek Ring van Möbius geluidsontwerp Jassem Hindi outside eye Ines Belli, Hooman Sharifi coproductie Dansens Hus & RAS met de steun van Norwegian Art council, Fond for lyd og bilde,FFUK, Sandnes Kommune & Tou Scene. met dank aan Tobias Leira, Ingeborg Staxrud Olerud
The project won the Hedda prize for best dance performance 2023 and was nominated for the Norwegian Critics Association Prize 2022.