Nomadics - creatietournee

Nomadics, een creatietour

23 Vlaamse cc’s en kunstencentra, waaronder STUK, steunen Voetvolk in de creatietour van Nomadics. Vòòr de eigenlijke wereldpremière, op 15 juli in Amsterdam, probeert Voetvolk de wandeling + voorstelling 23 keer uit in heel Vlaanderen, samen met publiek. Tussen 6 mei en 17 juni wandelt Voetvolk van Maasmechelen tot Ieper en via Oostende en Brugge weer naar Mechelen, telkens gevolg door een tryout - in Leuven is dat een ingekorte versie van die try-out. Ondertussen blijft Voetvolk aan de voorstelling werken. Wie met hen meewandelt krijgt zo een inkijk in hun maakproces, ontmoet de dansers en route én is getuige van een unieke presentatie. De creatietour van Nomadics: in meerdere opzichten een avontuur... De uiteindelijke voorstelling zal in najaar 2024 in Leuven te zien zijn.

Voetvolk nodigt uit:
Wandelen met de dansers van Nomadics

Zo beleefde je nooit eerder een dansvoorstelling: na een kilometerslange tocht met de dansers zelf. We vertrekken samen op een makkelijk bereikbare afgesproken plaats en op een afgesproken uur - in dit geval het Station van Wezemaal, zondag 14 mei om 13:30 - en wandelen door het Vlaamse landschap naar onze bestemming. De tocht neemt ons mee van de drukte van de stad naar de rust van het land en de natuur. En opnieuw naar de onvermijdelijke menselijke drukte. Om de ervaring recht te doen, wandelen we deels in stilte. Het scherpt onze aandacht voor bomen, gras, wind, water, hoe ons lichaam verbonden geraakt met het landschap. Hoe we door het wandelen bij onszelf komen op het ritme van onze adem. Want wandelen bevrijdt ons.

Nomadics is meditatief, zonder grote woorden of theorieën. Ook zonder verkeerde illusies: wie door het Vlaamse landschap wandelt hoort in de verte altijd wel een snelweg ruisen.

De bestemming is de scène, het podium. Daar scheiden de wegen, dan begint de performance. Maar de ervaring van de tocht keert weer in verhevigde vorm. De dansers verbeelden het landschap en de afgelegde weg. Soms zijn ze boom, soms zijn ze gras. Soms zijn ze steen of rots, soms zijn ze mens. In Nomadics verschijnen ze evenwaardig en met elkaar verbonden in een voortdurende transformatie. En we glijden haast naadloos over van wandelen naar voorstelling. Een betoverende ervaring.