CHERISH MENZO / GRIP & CAMILO MEJÍA CORTÉS - DARKMATTER
Cherish en Camilo werken in STUK aan een duet: DARKMATTER. Met de hulp van een Distorted Rap Choir zoeken ze in deze voorstelling [première mei 2022] naar manieren om hun lichamen – en de dagelijkse realiteit waarbinnen ze zich bewegen – los te weken van een opgedrongen perceptie. Dit levert een complex gesprek op dat ze zowel willen aangaan als overstijgen – een dualiteit die DARKMATTER mee voedt.
Voor DARKMATTER putten ze o.a. inspiratie uit het posthumanisme, waarbij het lichamelijke wordt overstegen. Ook het afrofuturisme – waarbij naar science fiction, technologie, fantasy, etc. wordt gekeken vanuit een Afrikaans of zwart perspectief – wordt onder de loep genomen. De menselijke vorm wordt er iets maakbaars en staat ons toe te dromen. Vervlochten met een poëtische laag waarvoor de mosterd wordt gehaald bij de astronomie. Met oog voor o.a. donkere materie en zwarte gaten die elkaar ontmoeten en botsen, om zo een nieuw, futuristisch en enigmatisch, lichaam te baren.
Net als in JEZEBEL stretcht Menzo, ditmaal samen met Cortés, haar bewegingstaal verder uit door de Chopped and Screwed-methodiek te integreren. Een remixtechniek uit de hip-hopwereld waarbij het tempo van de muziek fel wordt teruggeschroefd. Dit biedt het performende lichaam de ruimte om nieuwe lezingen te genereren. Een tienkoppig koor van lokale performers – het Distorted Rap Choir – begeleidt haar hierin met hun vervreemdende rap anthems.
DARKMATTER wil een grondige reshuffle van onze atomen bewerkstelligen, op zoek naar een nieuwe vorm voor – en manier van kijken naar – ons lichaam en de complexe buitenwereld waartoe het zich verhoudt.
TEAM:
Cherish Menzo & Camilo Mejía Cortés
Cherish Menzo is choreograaf en danser. Ze woont in Brussel en Amsterdam. In 2013 studeerde ze af aan de Hogeschool voor de Kunsten in Amsterdam, aan The Urban Contemporary opleiding (JMD). Cherish was te zien in het werk van Lisbeth Gruwez, Jan Martens, Nicole Beutler, naast samenwerkingen met onder anderen Akram Khan, Ula Sickle, Olivier Dubois en Eszter Salamon.
Haar krachtige bewegingstaal komt daarnaast ook tot zijn recht in haar eigen werk dat internationaal toert. In 2016 maakte ze met Nicole Geertruida het duet EFES, gevolgd door Sorry, But I Feel Slightly Disidentified… (2018), een solo die Benjamin Kahn voor (en met inbreng van) Cherish maakte. In 2018 stond ook LIVE (2018) op het programma, ism muzikant Müşfik Can Müftüoğlu. In 2019 werkte Cherish bij Frascati Producties aan JEZEBEL, een dansvoorstelling geïnspireerd op het fenomeen Video Vixen uit de hip-hop clips van de jaren 90. JEZEBEL werd genomineerd voor de Prijs van de Nederlandse Dansdagen, Amsterdam Fringe en International Bursary Award, de BNG Bank Theaterprijs en geselecteerd voor zowel Het Theaterfestival in Vlaanderen als voor de Nederlandse tegenhanger.
Momenteel zit Cherish in de onderzoeksfase voor haar nieuwe voorstelling DARKMATTER – een duet met Camilo Mejía Cortés [première mei 2022].
Camilo Mejía Cortés is een multidisciplinair kunstenaar geboren in Cali (Colombia). Hij is als autodidact al op jonge leeftijd bezig met muziek en dans. Op 20-jarige leeftijd start hij met een dansopleiding in Barcelona. Zijn interesse voor improvisatie en performance leidde hem vervolgens naar Salzburg waar hij aan SEAD (Salzburg Experimental Academy of Dance) studeerde. Tijdens zijn afstudeerjaar werd hij uitgenodigd als gastartiest voor een productie met het Bodhi Project Company en danste hij in de voorstelling Sounds of Trap van Cecilia Bengolea. In Salzburg stond hij ook op de planken in L'incoronazione di Poppea geregisseerd door Jan Lauwers (Salzburg Opera Festival) – met een cast die deels bestond uit SEAD-studenten. Lauwers nodigde Cortés vervolgens uit om deel uit te maken van de cast van meerdere Needcompany-producties: Oorlog en Terpentijn, Isabella’s kamer, Al het goede en Probabilities of Independent Events. Daarnaast speelde hij in 2020 ook in The Sadness (door Ula Sickle). Hij was ook te zien in Draconis Lacrimae, een stuk van Pablo Lilienfeld en Federico Vladimir en in Spheres & Circles van Isaiah Lopaz.