Everyday co-existence

Chloë Bodart

Chloé Bodart is architect en partner bij ‘Compagnie architecture’. De organisatie is toegespitst op het subtiele hergebruik van bestaande gebouwen, de aanpak van het samenleven tussen de stad en diens verschillende gemeenschappen aan de hand ‘inhabited projects’, en de benadering van werven als een cultureel speelveld. Chloé Bodart studeerde in 2003 af als architect aan Parijs-Belleville en werkt sinds 1991 samen met Patrick Bouchain. Het begin van een lange en vruchtbare samenwerking waarbij andere manieren van ‘bouwen’ toegepast worden. Sinds 2008 is ze partner bij Construire, een bureau dat pioniert in het omvormen van indrustriële sites tot culturele ruimtes. Dit met een focus op podiumkunsten, tijdelijk gebruik en het efemere. In 2021 verandert Construire van naam en wordt Compagnie architecture. Daarbij verhuist de organisatie naar een nieuwe locatie die door henzelf ontworpen is als multidisciplinaire werkruimte.

Compagnie architecture experimenteert met projecten waarbij een specifieke aanpak van project management verkend wordt. Daarbij zoekt de studio naar andere manieren van bouwen voor en met mensen. In haar projecten integreert Chloé Bodart in de eerste plaats de menselijke dimensie, de interactie tussen mensen en de expliciete waardering van gebruikers. De projecten worden gekenmerkt door experiment, hergebruik, multidisciplinariteit en het inzetten van cultuur. Met Compagnie architecture zet ze in op de creatie van ‘HQH-architectuur’ (High Human Quality). Dit leidt tot de ontwikkeling van culturele werkplaatsen die openstaan voor het publiek en stelt traditionele samenlevingsvormen in vraag.

Agnès Pelletier

Agnès Pelletier is choreografe en oprichter van Cie Volubilis en het Panique Au Dancing Festival. Ze creëert een verrassend type dans die binnenglipt in de kleine ruimtes van de stad en diens landschap. Haar blik verandert de onze en geeft zo het alledaagse van het ‘human co-existence' een nieuwe betekenis.

Cie Volubilis verkent verschillende terreinen door in te spelen op onverwachte en oncenventionele ruimtes als voedingsbodem voor hun choreagrafische aanpak. De voorstellingen die in de afgelopen vijftien jaar geproduceerd werden, verkennen plekken zoals markten, gevels, stadshuizen, straten, winkeletalages, musea en theaters. In 2015 creëerde Cie Volubilis het Panique Au Dancing Festival in Niort (Frankrijk). Een tweejaarlijks evenement dat zo'n twintig gezelschappen verwelkomt. Als integraal deel van Cie Volubilis vormt het festival een vrijplaats voor inventiviteit, een laboratorium en een instrument voor creatie. Panique Au Dancing maakt het mogelijk om dans te verbeelden op de schaal van de stad en om deze dans met velen te delen.

In 2022 creëerde Cie Volubilis ‘Habiter n’est pas dormir’. Dit stuk kwam er na de uitnodiging van Stéphan Jouan om na te denken over ‘binnen/buiten’ en het thema ‘wonen’. ‘Habiter n’est pas dormir’ (met choreografie door Chloé Bodart) kijkt naar de manier waarop ieder van ons in de wereld leeft. Het stelt een aantal spannende manieren voor waarop dit zich naar de publieke ruimte kan vertalen.